അഗ്രഹാരത്തിന് ഇടനാഴികളില്
ഇരുള്മൂടിയ അകത്തളങ്ങളില്
ഞാന് തിരഞ്ഞതെന് ബാല്യം
വിരലുണ്ടുറങ്ങുമെന് തരള ബാല്യം
പൊടിപുരണ്ട മച്ചിന് മോളില്
പുസ്തകക്കെട്ടുകളില് ഞാന്
കണ്ടെന് മയില്പ്പീലി തുണ്ടിനെ
പെറ്റില്ല പെരുകിയുമില്ലിന്നും
നഷ്ട മോഹങ്ങള് തന് തൊട്ടിലില്
അവരുറങ്ങുകയാണിപ്പോഴും
തൊടിയിലെ മൂവാണ്ടന് മാവിന് കൊമ്പില്
കയര് പിരിഞ്ഞൊരൂഞ്ഞാലിന് ദ്രവിച്ച പൊട്ടുകള്
തെങ്ങിന് ചോട്ടില് നിറം മങ്ങിയൊരെന്
പട്ടുപ്പാവാടതന് ചിതലരിച്ച ബാക്കികള്
മുറ്റത്ത് ചിലമ്പിച്ച ആതിരപ്പാട്ടിന് ശീലുകള്
ബ്രഹ്മണ്യത്തില് ചരടുകള് പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞ
കുഞ്ഞനുജന്റെ യാത്രാമൊഴി കാതുകളില്
താലിച്കരടിനും മേലെ വരന്റെ ജാതി നോക്കും
ബ്രാഹ്മണ്യത്തിന് ചുവന്ന കണ്ണുകള്
ഇല്ലായ്മയില് തളര്ന്നുറങ്ങുമെന് പരദേവതകള്
ഇല്ലതൊന്നും മറക്കാന് കഴിയില്ലെങ്കിലും
വൃഥാ മറക്കാന് ശ്രമിക്കയാണിന്നു ഞാന്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
ഇല്ലതൊന്നും മറക്കാന് കഴിയില്ലെങ്കിലും
വൃഥാ മറക്കാന് ശ്രമിക്കയാണിന്നു ഞാന്
കവിത ഇഷ്ടമായി.
എന്നത്തെയും പോലെ നല്ല കവിത...d
സൂ, :) ഞാന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട് എത്ര തിരക്കുണ്ടെങ്കിലും എല്ലായിടത്തും കുറഞ്ഞ പക്ഷം ഒരു ചിരിയായെങ്കിലും എത്തുന്ന ഈ സാന്നിധ്യം.
വളരെ നന്ദി ഇവിടെയും വന്നതിന്.
കണ്ണൂരാന്, നന്ദി.
എല്ലവരെയും എണ്റ്റെ കുടിലിലോട്ടും ക്ഷണിക്കുന്നു. വലുതായിട്ടൊന്നും ഇല്ല തരാന് കേട്ടോ
jeevitharekhakal.blogspot.com
ഗായത്രീ, കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ഇല്ലതൊന്നും മറക്കാന് കഴിയില്ലെങ്കിലും
വൃഥാ മറക്കാന് ശ്രമിക്കയാണിന്നു ഞാന്.
ഓരോ ബിംബ്ങ്ങളിലും മനസ്സിനെ സ്പര്ശിച്ച ഓരൊ കഥയുറങ്ങുമ്പോള്, ആ ഓര്മ്മകളെ ഒരിക്കലും മറക്കാന് കഴിയില്ല.
അഭിനന്ദനങ്ങള്.
ഗായത്രി , മറക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നു എന്ന് കളവു പറഞ്ഞ് സ്വയം സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒട്ടേറെ ഓര്മ്മകളുടെയും , അനുഭവങ്ങളുടെയുമല്ലാം തുടര്ച്ച ഒരിക്കലും തീരുന്നില്ല ഇതാണ് നാം ഓരോരുത്തരും സ്വയം ആവിഷ്കരിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നത്. അഭിനന്ദനങ്ങള് ഇനിയും എഴുതുക
കാലങ്ങള്ക്കു ശേഷം ഒരു നല്ല കവിത വായിച്ച ചാരിതാര്ത്യം തോന്നുന്നു ഉണ്ടു എപ്പൊള്
നന്നയിരിക്കുന്നു കവിത....
ഇല്ലതൊന്നും മറക്കാന് കഴിയില്ലെങ്കിലും
വൃഥാ മറക്കാന് ശ്രമിക്കയാണിന്നു ഞാന്..
ഓര്മ്മകള് അങ്ങനെയാണല്ലോ...
മറക്കാന് എത്ര ശ്രമിച്ചാലും കഴിയാതെ....
എന്തൊക്കെയോ ഓര്മ്മപ്പെടുത്തി താങ്കളുടെ വരികള്..
www.bliss-of-solitude.blogspot.com
nannayirikkunnu..varikal.....eniyum...ezhuthan..eswaran...thankalude thoolikakku shakti nalkatte..
Post a Comment